Lombok, Gili T & Bali

3 september, dag 37, Berastagi - Jakarta
De laatste dag op het prachtige Sumatra was samen met m'n Canadian buddy even een Engels lesje geven aan Indonesische kiddo's die schijnbaar les hadden op het terras van onze guesthouse, sure. Verder vooral reizen naar het vliegveld. Onderweg een Indonesische boy tegen gekomen die volgens de vrouw die tussen ons in zat ook naar het vliegveld moest. Top, hoefde ik tenminste m'n 3 overstappen niet zelf te fixen. Kleiiiin beetje onhandig alleen dat die gast geen Engels sprak. Maar 4 uur, een heleboel gestaar en bijzonder weinig gepraat verder wist hij me via google translate wel te vertellen dat hij graag nog een keer af wilde spreken. HOE DAN!? Dat is dus al vaker gebeurd, ook al kunnen ze geen zin tegen je zeggen, ze willen je graag als buddy. Lijkt me niet makkelijk, maar goed dat zal wel aan mij liggen. Op Jakarta moest ik nog een paar uurtjes wachten tot Roy z'n vliegtuig ook geland was dus heerlijk geskypt met het zusje :). Toen het Roy en mij na heel veel gedoe lukte om elkaar te vinden (dankjewel Tam!) hebben we de taxi naar het centrum van Jakarta gepakt om daar onze eerste paar Bintangs te drinken, chiiill.

4 september, dag 38, Jakarta - Yogyakarta
Aangezien er geen treinen naar Yogya beschikbaar waren voor later op de dag of de volgende dag, besloten we maar een vliegtuig te boeken. We zouden nog even de stad in gaan maar uiteindelijk kwam het qua tijd toch niet zo goed uit dus hebben we de taxi maar weer terug gepakt naar het vliegveld en zo heel simpel Jakarta uitgespeeld :p.

5 september, dag 39, Yogyakarta - Selo
We besloten dat we Gunung Merapi, de meest actieve vulkaan van Indonesië, wilden beklimmen en om dat te doen kun je naar 1 van 2 dorpjes gaan. Vanaf Selo kun je helemaal tot de top komen dus we besloten daarheen te gaan. Na een hele hoop gekloot met een bus, een overstap die toch niet bleek te bestaan, behulpzame Indo's en een minibusje toch maar weer een taxi gepakt om ons de laatste 30 kilometer weg te brengen. De chauffeur bleek alleen ook niet te weten hoe hij er moest komen dus we waren na zo'n 2 uur in de taxi en een aantal telefoontjes en tussenstops om de weg te vragen best wel verbaasd toen de man opeens zei: here homestay Selo. We geloofden hem eerst niet echt maar toen kwam er een Engelssprekend vrouwtje op ons af lopen om te vertellen dat het klopte en of we soms zin hadden in nasi goreng. Aaaaaah, uitgehongerd!

6 september, dag 40, Gunung Merapi - Yogyakarta
Om 01:00 werden we door onze gids opgehaald om voor zonsopgang (05:30) boven te zijn. Normaal gesproken duurt de klim 4 uur maar wij deden natuurlijk weer speedy gonzalez dus zaten al om 02:45 bij het laatste stoppunt voor de top. Vanaf daar was het nog zo'n 3 kwartier klimmen, wat we voor het allerlaatste moment bewaarden gezien wachten bovenaan de berg veel te koud zou zijn. Op het punt waar we toen zaten bevroren we al maar het vuurtje dat we stookten hielp veel (ook met vrienden maken :p). Om ruim op tijd boven te zijn klommen we om 04:15 verder. Tot dan toe was de hele klim al zwaar geweest aangezien het veelal stijl was met losse stenen en daarnaast ontzettend glad door een fijnstof laagje dat overal lag. Dat stuk leek echter hemel vergeleken met de laatste 3 kwartier. Het was bijna alleen maar op handen en voeten naar boven kruipen en hopen dat je levend aan zou komen (om nog maar te zwijgen over de weg terug). Maar wauw wat was het gaaf toen we daar eenmaal zaten. Eerst al het zwart om je heen met honderden sterren, daarna langzaam maar zeker een doorbrekende zon en ook toen het helemaal licht was, was het prachtig. De terugweg was gevaarlijker en moeilijker dan de heenweg, op 1 super tof stuk na. Dat was een deel met heel veel zand waarvan je keihard naar beneden kon rennen. Heel gaaf. Wat minder alleen voor de mensen die we onderweg op hun bek zagen gaan, sukkels :p. Toen we om 08:00 weer beneden zaten kregen we een heerlijk ontbijtje; bananenpannenkoek met koffie. Jammmm! Om even te illustreren hoe zwaar de klim was (en dus ook hoe belonend dat ontbijtje daarna was) hier even het verhaaltje van wat er gebeurde zoń 2,5 uur nadat wij terug kwamen. Roy was even gaan pitten en ik zat beneden een boekje te lezen en wat te praten met een groep Belgen toen er 3 chicks die bij die groep hoorden binnen kwamen lopen. Ik keek op en begon meteen KEIhard te lachen. Ze hadden alledrie stukken struikgewas in hun haar van minstens 20cm lang, modderstrepen all over en eentje had een gescheurde broek. Ze zagen er alledrie uit als een hoopje ellende, meer dood dan levend en zo gauw ze hun vrienden daar zagen zitten begonnen ze te huilen. Ze vertelden (toen ze eenmaal weer konden articuleren, dat lukte ze daarvoor uit totale uitputting gewoon niet :p) dat ze tot 7 uur hadden gestruggled om (bijna) boven te komen en onderweg naar de top allemaal al 3x hadden gehuild. De weg terug vonden ze ook verschrikkelijk en ze waren allemaal super vaak gevallen. Wel was wat ze gezien hadden toen ze boven waren het mooiste dat ze ooit gezien hadden zeiden ze en ik had echt diep respect voor ze dat ze het gehaald hadden ondanks dat het zo zwaar voor ze was.

We waren van plan Borobudur de volgende dag te bezoeken maar hadden een donkerbruin vermoeden dat we na deze doorgehaalde nacht met deze inspanning de volgende ochtend niet echt zin zouden hebben om vroeg op te staan voor de zonsopgang daar. Vandaar dat we dat 's middags nog maar even gedaan hebben. Toen we eindelijk in ons hostel in Yogya aankwamen leek het ons een strak plan om 2 grote Bintangs pp weg te tikken. Meteen dronken natuurlijk en na wat gegeten te hebben lagen we heerlijk om 19:00 te tukken.

7 september, dag 41, Yogyakarta - Probolingo
Eerst een rondje door Yogya en vervolgens op de trein naar Surabaya en vanaf daar de volgende trein naar Probolingo waar we keurig om 00:00 aankwamen

8 september, dag 42, Probolingo
Vanaf het station werd er voor ons een toeristenbusje gefixt waarmee we naar een toeristenbureautje gebracht werden. Vanaf daar boekten we een tour naar de Bromo vulkaan voor diezelfde nacht. We zouden om 02:00 vertrekken dus konden na een uurtje wachten op dat kantoortje door voor de volgende nacht doorhalen. Deze kostte ons een hoop minder energie aangezien we gewoon met een jeep de berg op gereden werden naar een viewing point vanaf waar we (samen met nog 200 toeristen :p) Bromo bij zonsopgang konden zien. Na daar weer verkleumd te zijn bij een prachtig uitzicht reden we nog naar Bromo zelf toe om die in een half uurtje te beklimmen. Was weer een heel chill uitzicht maar we vonden het niet erg om naar beneden te gaan om verder te chillen in de auto en lekker te ontbijten. Vanaf Probolingo namen we de trein terug naar Surabaya zodat we daar de volgende ochtend vroeg het vliegtuig naar Lombok te pakken. Chillen op het strand yeaaaaah.

9 september, dag 43, Senggigi
Of nou ja, strand... bij het hotel aangekomen meteen het zwembad in gedoken en daar de rest van de dag niet meer vandaan gekomen, strand moest maar even wachten...

10 september, dag 44, Senggigi - Mataram
Roy voelde zich niet zo lekker dus wilde dicht bij het hotel blijven. Ik ken mezelf, in m'n eentje hou ik het niet vol om de hele dag stil te liggen op het strand dus besloot ik een fiets te huren en naar Mataram te fietsen. Op het kaartje in de Lonely Planet leek het zo'n 10 km daarheen maar toen ik in Mataram naar google maps keek bleek ik er al bijna 20 op te hebben zitten. Prima, lekker soto soepje gehaald en na een klein rondje weer teruggereden met m'n super stoere bandana voor m'n mond gebonden tegen het stof.

11 september, dag 45, Senggigi
Eindelijk tijd voor het strand woehoeee. Lekkahhh! Toen ik echt niet meer stil kon liggen ben ik maar even gaan lopen om vervolgens tóch nog maar wel een uurtje te gaan liggen, alleen dan op een massagetafel. Priiima.

12 september, dag 46, Gili Trawangan
's Ochtends vertrokken naar Gili T, het 'partyeiland' van de 3 gili eilanden. Dat party viel ontzettend tegen toen we na een middagje op het strand fissa zochten. Roy zat te twijfelen om z'n open water te gaan halen (duiken) en ik had me er al bij neergelegd dat ik dat helaas niet zou kunnen doen omdat ik zo dom was geweest om geen lenzen mee te nemen. Toen we een duikschool binnen liepen bleek dat ze daar gewoon duikbrillen op sterkte hebben en hebben we ons beiden meteen ingeschreven. Niet verder gezocht naar een feestje aangezien we de volgende ochtend op tijd aanwezig zouden moeten zijn.

13 september, dag 47, Gili Trawangan
Na een heleboel theorie (filmpjes, boeken, uitleg) onze eerste duik gemaakt, in het zwembad uiteraard. Zelfs dat was al heel tof en, naar mijn mening, in het begin best moeilijk qua ademhaling etc.

14 september, dag 48, Gili Trawangan
Duiken is zo ontzettend tof!! Vandaag 2x op zee gedoken. De eerste keer meteen schildpadden gezien en beide keren ontelbaar veel mooie vissen (I <3 oriental sweetlips :D). De beste manier om te omschrijven hoe gaaf het is, is gewoon WIEEEEEEEEEH :D. Beeld je mij in terwijl ik heel erg blij kijk en zoiets uitkraam. Jeej!

15 september, dag 49, Gili Trawangan
Weer 2x gedoken. De eerste duik hebben we een white tip reef shark van 1,5 meter en 2 babyhaaien van ong 30-40 cm gezien :D. De tweede heel veel schildpadden. Eentje was echt massive, groter dan een meter. Zo ontzettend cool om daar dan op nauwelijks een meter afstand van rond te zwemmen. Na de tweede duik wel een beetje aan het balen dat het afgelopen was, maar wel nice dat we onze open water gehaald hebben. Daardoor mag ik nu op andere plaatsen ook gewoon duiken en de gasten in de diveshop wisten me te vertellen dat dat in Cambodja en Thailand heel chill en cheap is. Top!

16 september, dag 50, omg 50... zo lang al :|, Gili T - Ubud
Halve dag aan het reizen geweest. Eerst met de boot naar Padangbai, Bali om vanaf daar met de auto door te gaan naar Ubud. Heerlijk hotel gevonden en 's avonds tijd voor sushi. Jammieee. Na de sushi was het tijd voor meer eten en was het ook hoogtijd om meer Bintang te consumeren.

17 september, dag 51, Ubud
"You want information about Ubud? Yes? My brother has new car, he can drive you very nice places, goa gajah elephant cave, gunung kawi, water tempel, rice terrace. Very nice. 300. Very nice new car, toyotaaa, the colour is white." Dat laatste deed 't m natuurlijk dus wij werden om 9 uur opgehaald en zijn naar alle very nice places gereden. Vooral de rijstvelden waren prachtig! Daarna nog een beetje over een local market gelopen, healthy organic powershots en dat soort dingen geprobeerd aangezien Ubud daarop schijnt te leven en 's avonds een huistempelceremonie bijgewoond bij de buurman van het hotel. Het hield in dat er veel geofferd werd terwijl men massaal mantra's zong en genoot van traditioneel Balinese dans om de tempel 'schoon' te maken. Het is schijnbaar heel bijzonder om deze ceremonie te kunnen zien aangezien de laatste keer dat deze gehouden werd 30 jaar geleden is. Maaaaar, ze hebben wel dezelfde soort ceremonies voor van alles en nog wat. Zo is er ook eentje speciaal voor geld :p. Toen er genoeg gezongen was Roy weer gemeet voor sushi aangezien het veel te goed beviel gisteren :D.

Weer even voor de mensen die geen facebook hebben, foto's van Indo zijn hier te vinden: https://www.facebook.com/schoutenmieke/media_set?set=a.10152626460882557.1073741832.684057556&type=3
De meest recente foto's staan er nog niet op maar daar zal ik komende paar dagen voor proberen te zorgen.

Veel liefs en ik hoop dat het goed met iedereen gaat! :D