Noord-Thailand en Laos

28 november, dag 123, Chiang Mai
Het hoogtepunt van de dag was een kookcursus. We maakten allemaal 4 gerechten en hadden voor elke gang de keuze uit 4 opties. Voor mij werden het loempia's, een thais noodle gerecht, kokosmelksoep met kip (het smaakte veel beter dan het klinkt) en groene curry, omnomnooooom. Na alles opgegeten te hebben was onze foodbaby zo groot dat we beter rollend naar huis hadden kunnen gaan dan met de tuktuk maar het was een ver en we wisten de weg niet dus werd het toch de luie optie en onderweg half in foetushouding liggend je buik vast houden, auuu. Gevalletje first world problem.
's Avonds met Mark samen de krukken van Shaun gejat, uit het hostel weggesneakt en ze met een bus verf prachtig babyroze gespoten :). Ziet er veel beter uit zo!

29 november, dag 124, Chiang Mai
OLIFANTEEEEEEEEEEN!!!!!! Echt een super toffe dag gehad. We hadden een volledige dag geboekt bij het elephant rehabilitation center dat olifanten redt uit de handen van mensen die ze mishandelen. Bij dit 'bedrijf' kun je niet op de olifanten rijden maar ga je ze de hele dag voeren, verzorgen, badderen, etc. wat eigenlijk volgens mij veel leuker is omdat je dan level met ze bent i.p.v. als een soort overheerser er bovenop zit (excuse my french, ik kan de goede woorden echt even niet vinden maar hopelijk begrijpen jullie het). Vooral het modderbad dat we ze gaven was echt geweldig. Iedereen liep lekker te klieren dus binnen de korste keren zaten we allemaal van top tot teen onder. Een ander hoogtepuntje was de baby olifant die continu met iedereen wil spelen. Ze waarschuwden ons dat als je recht voor hem staat hij je probeert om te duwen en bovenop je te gaan zitten. Ik dacht even tactisch een selfie te maken van de zijkant maar wat ze niet verteld hadden is dat deze kleine Mumba (ik kon z'n naam niet onthouden dus heb 'm maar gewoon dezelfde naam als de babyolifant in Artis gegeven :D) het ook opvat als 'willen spelen' als je je (letterlijk) verlaagt tot zijn niveau. 2 seconden later lag ik in de rivier haha. Maar wel een toffe selfie ;).

's Avonds de babylon nog even verblijd met een bezoekje en de lol van ons leven gehad door op de heenweg de nu prachtig roze krukken als een soort lightsabers/geweren te gebruiken en de hele 7eleven overhoop te 'schieten.'

30 november, dag 125, Chiang Mai
De hele dag met Nicole en Shaun op stap geweest, de hele stad afgestruind. Onder andere naar een tempel gegaan, een massage gehad van ex-gevangenen uit de vrouwengevangenis die door een rehabilitation programme nu een eigen massagesalon hebben en de nightmarket bezocht. Een paar skypesessies verder kwam de realisatie dat ik echt bijna naar huis ga wel goed binnen. Super dubbel want ik heb echt ontzettend veel zin om al m'n lieve vrienden en familie weer te zien maar ik wil deze prachtige kant van de wereld en dit heerlijk vrije leventje ook nog niet achter me laten. Maar goed, ik besefte me ook dat er in 3 weken nog ontzettend veel te beleven is en ik zelfs nog een heel nieuw land voor me heb liggen :).

1 december, dag 126, Chiang Mai - Chiang Rai
's Ochtends de minivan naar Chiang Rai in. Hier wilden we de witte tempel (nog meer glitters, nogmaals: Geer en Goor op reis!) bekijken en wat de minivan heel netjes deed was daar een stopover van een uur houden. Super chill want daardoor hoefden we niet later vanuit de stad weer terug deze kant op. Eerst waren we allemaal echt onder de indruk van hoe mooi en groot de tempel was maar al snel begonnen we wat eigenaardigheden op te merken... Ten eerste hadden alle paaltjes op de weg doodshoofden aan de bovenkant en kwamen er bij de brug naar de ingang allemaal handen uit de grond (moest een soort meertje voorstellen). De meesten waren normale handen, op zich al creepy genoeg, maar om het nog wat leiper te maken zaten er af en toe een paar vage handen tussen: drakenhand, hand met rood gelakte nagels, dat soort dingen. Toen we binnen kwamen waren de muren bedekt met super leipe en moderne wandschilderingen: kung fu panda, hello kitty, bommen en vliegtuigen, Keanu Reeves, batman, angry birds die op de twin towers afvliegen. Heel bijzonder. Buiten keken we na deze ontdekking pas echt goed om ons heen en zagen we dat er een soort lightsaberachtigesateliet op het dak stond en er bij een boom bij de uitgang allemaal hoofden aan takken hingen met een geopende mond waar dan weer takken uit kwamen. Freaky shit.
In Chiang Rai snel een hostel gevonden en op zoek gegaan naar een goede tourcompany voor onze plannen voor de volgende dag:

2 december, dag 127, Chiang Rai - Huay Xai i.p.v. Luang Prabang
Voor zonsopgang naar Phu Chi Fa, droog gezegd: een berg. Om 03:00 vertrokken we met de auto voor een ritje van 2 uur en een klimmetje van 20 minuten (Roy deze was een stuk makkelijker en minder gevaarlijk dan Gunung Merapi :p geen huilende chicks deze keer, alleen veel selfie-Aziaten). Na een adembenemend uitzicht weer naar beneden gehobbeld en op naar de Karen(n) tribe: de stam waar de vrouwen giraffenekken hebben. We verwachtten meer dan we kregen: betalen om op een soort klein marktje rond te lopen en ongeveer 3 vrouwen met ringen om hun nekken te zien (oke misschien 5 maar dat was het dan ook echt).
Na dit (snel) gezien te hebben gingen we terug naar Chiang Rai om vanaf daar de bus naar de grens met Laos te pakken. Omdat we daar heel wat problemen hadden waren we zo'n 3 uur bezig om de grens over te steken en misten we de laatste bus naar Luang Prabang. Kutzooi maar het was niet anders, hop in een tuktuk naar het dichtstbijzijnde dorpje, Huay Xai, om daar te overnachten.

3 december, dag 128, Huay Xai - Luang Prabang
's Ochtends om 09:00 in de bus gestapt en er pas om iets van 02:00 weer uitgerold. Boek begonnen, boek uitgelezen, zo'n dagje :p.

4 december, dag 129, Luang Prabang
Met een tuktuk naar 1 van de 2 grote watervallen in de buurt van Luang Prabang gegaan. De waterval was super indrukwekkend en groot en als bonus kregen we er ook nog wat zwarte beren bij die daar in grote verblijven zitten nadat ze gered zijn uit verschillende nare situaties. 's Avonds gingen we uit en aangezien de wet voorschrijft dat kroegen in Luang Prabang (of heel Laos? Geen idee) om middernacht dicht moeten, verplaatst iedereen zich op dat moment naar de enige plaats waar dan nog legaal alcohol verkocht mag worden: de bowling alley! Woehoeee. Ik denk dat ik niet meer gebowled heb sinds m'n laatste partijtje dus ach, waarom ook niet. (Oke weer niet waar, half jaar terug stiekem nog een uurtje gechilld bij de bowlingbaan van Trouw en ook daar meer gemist dan geraakt :p - maakte het verder niet minder leuk :D)

5 december, dag 130, ik wil pepernoten in Luang Prabang
Vandaag verliet Nicole ons helaas weer. We gingen 's ochtends nog even met z'n allen het oude deel van de stad door langs allemaal winkeltjes en daarna gingen de jongens naar nog een waterval terwijl ik Nicole hielp op haar quest naar een tuktuk, een super vette musicale ceremonie bij een tempel bijwoonde (live trommels, hihats, zou niet misstaan in een deephouse setje) en naar de kapper ging. De kapper was een heel avontuur op zich aangezien de meeste kappers in Laos geen Engels spreken en toeristen dus met niet al te vriendelijke handgebaren wegsturen. Bij de derde kapper had ik geluk, er zat een Australische jongen binnen die oorspronkelijk uit Laos komt en zodoende de taal spreekt. Hij vertaalde voor me waardoor ik eindelijk mijn haar kon laten knippen (de knipbeurt die Shaun me 2 weken terug voor de grap gegeven had hielp wel even maar het was toch echt nodig om het door een pro te laten fixen). Ik stelde nog voor om samen met die jongen een bord te maken met Engelse vertalingen zodat de kapster voortaan ook toeristen kon knippen maar dat vond ze allemaal niet nodig. Heeft overduidelijk geen economie en bedrijfskunde gedaan :p. Die jongen vertelde verder nog dat hij en z'n broertje daar zaten om hun hoofd helemaal kaal te laten scheren (incl. wenkbrauwen en alles) omdat ze zich voor een paar maanden bekeerden tot monk (als boeddhistische man moet je dat minstens 3 maanden doen in je tienerjaren), gaaf om hem daarover te horen vertellen.
's Avonds weer lekker een nachtbusje in, op naar tubing paradise!

6 december, dag 131, Vang Vieng
Om 3 uur 's nachts aangekomen en na zo'n gebroken nachtje leek het ons heerlijk om in een band op de rivier rond te dobberen. Laurence gooide echter wat roet in het eten want hij had voedselvergiftiging opgelopen (pun not intended). We lieten hem in bed/de badkamer achter en huurden met onze nieuwe buddy Ross mountainbikes om een tochtje van zo'n 15 km te maken langs de blue lagoon en een grot die daarbij ligt. De grot was ontzettend vet, heel groot, uiteraard donker en vol met obstakels en kristallen. De lagoon zelf viel een beetje tegen en zat bomvol met locale toeristen (waar we ook wel weer lol mee hadden dus enfin, geen probleem). Op de terugweg gingen 2 van de 4 mountainbikes kapot. 1tje ging met bestuurder en al met de tuktuk mee (Robbie had toch geen zin meer om te fietsen) en bij de ander mocht het probleem uiteraard door Dutchie-you-know-all-about-bikes opgelost worden :p. Pas de problem :).

7 december, dag 132, Vang Vieng
TUBIIING, eindelijk! Fucking vet. Minder van de rivier gezien dan gedacht maar echt een hele toffe dag gehad. Elke bar langs de rivier heeft z'n eigen 'attractie.' Bij de een is het flipcup, beerpong en gewoon het beginnen van je dag, bij de volgende hebben ze een volleybalnet in een modderpoel, de derde heeft een basketbalpaal met daarachter een sproeier met flink wat kracht erachter en de laatste bar heeft een kampvuur en voorziet iedereen van tabasco...
Het is de bedoeling dat je om 6 uur terug kwam en zodoende kwamen Olly, Mark, Katie en ik keurig om 20:30 aangezet met onze tubes in onze hand. Deposit teruggekregen en op naar m'n favoriete snack: crepes met banana, peanut butter en chocolate. Warm. LEKKAHH!
Omdat bars hier weten dat iedereen na het tuben helemaal gaar is en niet uit gaat als ze geen goede methode hebben om mensen te lokken, hebben ze het geniale systeem bedacht om omstebeurt een uur lang gratis drank uit te delen. Zo'n aanbod kan niemand afslaan en daarom moesten we natuurlijk wel even uit. Wel op tijd ons bedje weer in want na zo'n dag ben je oprecht ook gaar, vandaar dat ik nog steeds geen idee heb of bars in andere delen van Laos tot langer dan 12 uur open blijven, ik heb dat tijdstip simpelweg nog nooit gehaald :p.

8 december, dag 133, Vang Vieng
We zouden weer gaan tuben maar het weer was zuur dus dat feest ging niet door. Het beloofde een beetje een verloren dag te worden en daardoor besloten de jongens een dag eerder naar Vientiane te gaan om daar hun visum voor Myanmar te regelen. Ik heb niets te zoeken in Vientiane (het schijnt een saaie stad te zijn en ik heb geen visum nodig) dus ging niet met ze mee. Zij gaan vanaf daar door naar Bangkok om een vlucht te pakken en zodoende meteen hun nieuw bemachtigde visum te gebruiken. Dit betekende afscheid van de groep na 2,5 maand met deze geweldige Engelse idioten. Was een emo dagje en iedereen stond met tranen in z'n ogen toen het busje aankwam. Een geruststelling is dat we volgend jaar lads on tour in Amsterdam kunnen houden, wat betekent dat ik ze ga helpen met iets dat ik haat: toeristen op fietsen. FML! Maar goed, om dit gestoorde stel weer te zien is dat het waard :).
Gelukkig vond ik snel weer een nieuwe buddy waarbij ik veel te snel m'n nieuw verworven Engelse nationaliteit verloochende: Rixt uit Friesland. Daar gaat m'n ding tegen Nederlanders op reis :p.

9 december, dag 133, Vang Vieng
Het weer was goed dus de tubes werden weer te voorschijn gehaald. Zelfde ritueel als de vorige keer dus het was weer een prachtig dagje met een heleboel toffe mensen en fijne dansjes (op kutmuziek maar ach, kan ik handelen).

10 december, dag 134, Vang Vieng
Okeeeeeee, nog 1 dagje extra dan. Ik zou vandaag vertrekken naar 4000 islands maar ik heb gisteravond het geweldige plan bedacht dat ik een dagje met Erica en Katie (de 2 chicks uit Siem Reap) die hier nu in een bar werken mee ga draaien. Ze werken in een bar in het dorp (dus niet langs de rivier) en de werkzaamheden bestaan uit naar de tubing bars gaan en mensen overhalen om 's avonds naar de Sakura bar te komen en daar dan 's avonds gratis shotjes uitdelen. Lijkt me een prima bezigheid voor een dagje, gewoon omdat het kan :p.
Tijdens het typen van deze laatste zin kwam er een meisje mank aan gehobbeld omdat ze van de trap gevallen was. Aangezien de jongens toen ze weggingen 1 van de prachtige roze krukken achtergelaten hebben omdat de kreupele weer kon lopen, heb ik haar verblijd met dit pareltje. Super mooi :p.

Goed, misschien komt er nog een blogje vlak voor ik terugkom, vanaf het vliegveld om tijd te doden ofzo, ik heb geen idee. Anders horen jullie het wel in real life. In ieder geval zal ik voor de zekerheid alvast een nawoordje doen. Hoop dat jullie deze 5 maanden nog niet bored waren van m'n eindeloze stroom aan woorden en bedankt voor de interesse in wat mij hier allemaal heeft beziggehouden (zelfs al kwam het voort uit studieontwijkend gedrag ;)). Ook dank aan Jamie xx voor de heerlijke set die mij door dit blog heeft begeleid hihi :). TTYL bitches!

Veel liefs xxxxx



Foto's Thailand: https://www.facebook.com/schoutenmieke/media_set?set=a.10152819366577557.1073741835.684057556&type=3